Konferencja z dnia skupienia wspólnoty, którą wygłosił
ks. dr Adam Wilczyński

 

początek Wielkiego Postu

Wielki Post to czas pielęgnowania kultury życia
i przebaczenia (Jan Paweł II)

 


Symeon                         fot. Wambierzyce. Jezus w objęciach Symeona

Drugiego lutego to Dzień Życia Konsekrowanego.
To święto wszystkich osób poświęconych Panu Bogu przez śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa. Życie poświęcone w szczególny sposób Bogu i ludziom poprzez profesję rad ewangelicznych - to także najkrótsze określenie świeckiego życia konsekrowanego.

Stefan Wyszyński

Stolica Apostolska dekretem Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów ustanowiła Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego patronem instytutów świeckich  w Polsce. Dokument został przekazany na ręce Joanny W.,  przewodniczącej Krajowej Konferencji Instytutów Świeckich przez biskupa Jacka Kicińskiego przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Uroczystość miała miejsce 25 stycznia 2024 roku siedzibie Sekretariatu Episkopatu Polski w Warszawie.

Z myślą o Niedzieli Słowa Bożego

20200125175205

"Oto zaproszenie Jezusa: Bóg stał się tobie bliski, więc uświadom sobie Jego obecność, uczyń miejsce na Jego Słowo, a zmienisz spojrzenie na swoje życie. Chciałbym też ująć to w następujący sposób: podporządkuj swoje życie Słowu Bożemu. […] Możemy więc, bracia i siostry, zadać sobie pytanie: gdzie moje życie znajduje ukierunkowanie, skąd czerpie orientację? Czy z wielu słów, które słyszę, czy ze Słowa Bożego, które mnie prowadzi i oczyszcza? I które aspekty we mnie wymagają zmiany i nawrócenia?

[...] Nie rezygnujmy ze słowa Bożego. Jest to list miłosny napisany dla nas przez Tego, który zna nas jak nikt inny. Czytając je, słyszymy na nowo Jego głos, widzimy Jego twarz, otrzymujemy Jego Ducha. Słowo przybliża nas do Boga: nie trzymajmy go z dala. Nośmy je zawsze przy sobie, w kieszeniach, w telefonach. Zapewnijmy mu godne miejsce w naszych domach. Umieśćmy Ewangelię w takim miejscu, abyśmy pamiętali o jej codziennym otwieraniu. Może na początku i na końcu dnia. Aby wśród wielu słów, które docierają do naszych uszu, niektóre wersety słowa Bożego dotarły do naszych serc".

Ojciec święty Franciszek

foto.  http://milosierdzie.archibial.pl

 

1605782096                                                                                  fot.niedziela.pl

Niech okres Bożego Narodzenia będzie dla nas wszystkich
czasem radości i pokoju.
Niech Boże Dziecię błogosławi nam,
abyśmy, pełni miłości,
dzielili się nią z bliźnimi
w codzienności,
do której Bóg nas pośle w 2024 roku.

400926219 901205151544986 9168560634540460867 n

"W sposób szczególny w tych tygodniach, starannie przygotujmy dom serca, aby był uporządkowany i gościnny. Czujność oznacza bowiem utrzymywanie serca w gotowości. Jest to postawa strażnika, który w nocy nie daje się ogarnąć znużeniu, nie zasypia, ale trwa czuwając w oczekiwaniu na światło, które przyjdzie. Pan jest naszym światłem i dobrze jest przygotować serce na przyjęcie Go modlitwą i ugość Go miłością, są to dwa przygotowania, które, że tak powiem, sprawiając, że czuje się dobrze. W związku z tym mówi się, że święty Marcin z Tours, człowiek modlitwy, po oddaniu połowy swojego płaszcza człowiekowi ubogiemu, śnił o Jezusie odzianym właśnie w tę część płaszcza, którą dał. Oto piękny program na Adwent: spotkać Jezusa, który przychodzi w każdym bracie i siostrze, którzy nas potrzebują i podzielić się z nimi tym, co możemy: wysłuchaniem, czasem, pomocą."
Ojciec święty Franciszek

img 6148

Dnia 17 listopada 2023 r. Wikariusz Generalny Diecezji Kieleckiej, Ksiądz Biskup Andrzej Kaleta, wydał imprimatur, czyli zatwierdził i dopuścił do użytku „Koronkę do Chrystusa Króla”.

Autorem koronki jest ks. Adam Kaczmarczyk. Przed zatwierdzeniem, tekst modlitwy został sprawdzony i przeanalizowany przez cenzora publikacji katolickich, ks. prof. Pawła Borto, który nadał nihil obstat. Zapraszamy wszystkich do modlitwy. Wszystko dla Chrystusa Króla!

KORONKA DO CHRYSTUSA KRÓLA
(do odmawiania na różańcu)

Ojcze nasz..., Zdrowaś Maryjo..., Wierzę w Boga...

Tajemnica 1. Chrystus króluje jako odwieczne Słowo Ojca.

Tajemnica 2. Chrystus króluje w tajemnicy Wcielenia.

Tajemnica 3. Chrystus króluje w Ofierze Krzyża.

Tajemnica 4. Chrystus króluje w swoim Kościele.

Tajemnica 5. Chrystus króluje w Królestwie Niebieskim na wieki.

Na dużych paciorkach 1x
Bądź wywyższony Jezu Chryste, Królu Wszechświata,
– i niech będzie wywyższone Twoje Królestwo.

Na małych paciorkach 10x
Chryste, nasz Królu i Zbawicielu,
– uczyń nas dziećmi Twojego Królestwa.

Po każdej tajemnicy
Króluj nam Chryste – zawsze i wszędzie!

Na zakończenie 3x
Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam!

Imprimatur: † Andrzej Kaleta
WIKARUSZ GENERALNY

17.11.2023 r., Nr OJ-300/23

DreamShaper v7 bible jesus photorealistic Catholic hyper reali 3

Konferencja wygłoszona na dniu skupienia wspólnoty
Ks. dr Tomasz Szczepanik

 

 

394155673 660734035848089 5542411077316958945 n

„Kościół potrzebuje wierzących i oddanych księży, rozmodlonych wspólnot zakonnych, zaangażowanych świeckich, żyjących w zgodzie i wzajemnej miłości rodzin, pragnących dojrzewać w wierze dzieci i młodzieży. Takich ludzi potrzebuje Kościół, by szerzyć w świecie Ewangelię. Kościół potrzebuje ludzi, którzy przede wszystkim życiem będą mówić: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”. […] Misją uczniów Jezusa jest być w świecie, być pośród ludzi, nie uciekać od nich, nie zamykać oczu na ich problemy, nie ograniczać bycia z nimi jedynie do kontaktów z tymi, którzy ich reprezentują na różnych szczeblach władzy. Być z ludźmi to wejść pod dach ich radości i smutków, sukcesów i porażek. […]

Uczeń Jezusa powinien godzić się z tym, że ma być bezbronny jak owca. Ma ufać Panu, czyli wierzyć, że Pan go ochroni. […] Jezus nie każe uczniom rozpytywać ludzi o ich pochodzenie, poglądy, sytuację życiową. Jemu zależy na tym, by Jego uczniowie byli ludźmi przynoszącymi pokój bez żadnych wstępnych warunków. Chodzi o takie nastawienie serca, które nie dzieli ludzi na godnych i niegodnych, lepszych czy gorszych, przyjaciół czy wrogów…”

bp Damian Muskus, 18.10.2023

Magdagaskar_grupa.jpg

Kontynuując misyjne zaangażowania naszego Założyciela, Sługi Bożego Ojca Wojciecha Piwowarczyka, który starał się w rozmaity sposób ogarniać troską działania misyjne, wciągając w tę aktywność tak świeckich, jak i alumnów, duchowieństwo i zgromadzenia zakonne, również i nasza wspólnota w codziennej modlitwie poleca Panu Bogu misje na całym świecie.
Wielkopolski ośrodek instytutu sprawuje patronat nad posługą misjonarza pracującego na Madagaskarze – ojca Adama Brodzika, werbisty. Dzielimy się więc najnowszymi wieściami…

10 września 2023 r. w wiosce Ambohinihaonana na Madagaskarze zainaugurowano działalność nowej misji, która będzie obejmowała okoliczne wioski. Nowa parafia nosi wezwanie św. Jana Vianney’a. Po raz pierwszy w całej historii świata zamieszkał tu niedawno ksiądz, który organizuje nie tylko życie religijne, ale i buduje szkołę, która wkrótce obejmie aż 200 dzieci w wieku od 5 do 16 lat (wcześniej istniały małe drewniane domki dla mniejszej liczby dzieci) oraz bursę dla 36 osób, od zera.
W wiosce bywa - paradoksalnie - zasięg internetowy, ojciec nie ma natomiast źródła prądu, aby chociażby naładować telefon komórkowy. Szkoła i internat również potrzebują elektryczności, stąd potrzeba założenia instalacji solarnej. Bursa jest niezbędna dla dzieci, które mieszkają zbyt daleko (nawet w odległości kilkunastu kilometrów), a doroczne dwie pory deszczowe i regularnie powracający cyklon sprawiają, że codzienne dochodzenie do szkoły w terenie obfitującym w rozlewające się wody bywa niemożliwe przez długie tygodnie. Konieczne są meble do bursy. Szkoła nie zapewnia wyżywienia. Symboliczne czesne, powiększone miesięcznie jedynie o woreczek ryżu o objętości mniejszej niż znana nam puszka groszku, nie zaspokoi potrzeb placówki...
Ojciec Adam poszukuje wsparcia dla swoich inicjatyw. Potrzebna pomoc materialna, ale może narodzą się i inne inicjatywy…

Jeśli możesz pomóc finansowo: konto referatu misyjnego ojców werbistów w Pieniężnie, przelewy w złotówkach: 42 1240 1226 1111 0000 1395 9119. W tytule wpłaty trzeba podać koniecznie: o. Adam Brodzik, Madagaskar

cathopic 1530255494924344

Prawda o Wniebowzięciu Matki Bożej stanowi dogmat naszej wiary, choć formalnie ogłoszony stosunkowo niedawno - przez papieża Piusa XII 1 listopada 1950 r. w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus:

"...powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej" (Breviarium fidei VI, 105)

I. Droga kształtowania powołania człowieka świeckiego

1. Kim są zaangażowani świeccy?
Papież Franciszek w liście do kardynała Marca Ouelleta, przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, napisał:
„Jedną z największych deformacji Kościoła jest dzisiaj klerykalizm… Prowadzi on do instrumentalnego traktowania świeckich. Duszpasterzem jednak nie jest ten, kto mówi świeckim, co mają robić i co mają mówić. Świeccy wiedzą to już bez naszych wskazówek
i wiedzą to lepiej od nas. (…) Naszym zadaniem jako pasterzy jest natomiast umacniać lud w jego wierze i nadziei: będąc z nimi, dzieląc z nimi ich marzenia, wspólnie dokonując refleksji, a przede wszystkim wspólnie z nimi modląc się (…).
Zbyt często myślimy, że świeccy zaangażowani w Kościele to ci, którzy pracują na rzecz parafii lub diecezji. Doprowadziliśmy do wytworzenia pewnej elity laikatu: osób, które poświęcają się «sprawom księżowskim». W ten sposób pozostawiliśmy na boku tych naszych braci, którzy każdego dnia wypalają swą nadzieję w walce, aby żyć wiarą”.

Okiem psychologa

ZMARTWYCHWSTANIE – PEWNOŚĆ I ZWĄTPIENIE

Francuski filozof Kartezjusz znany jest z powiedzenia „myślę, więc jestem”. W ten sposób uznał, że skoro fakt myślenia jest niepodważalny, więc też istnienie podmiotu myślącego jest pewne. Niektórzy, parafrazując tę myśl, mówią „wątpię, więc jestem”. Bo rzeczywiście, człowiek jest istotą rozumną i myślącą, która chce poznać obiektywną rzeczywistość i odkryć prawdę. Ale jest też faktem, że w procesie myślenia pojawia się wątpienie, pytanie o możliwość zaistnienie danego zjawiska. Wątpienie pojawia się szczególnie wtedy, gdy trudno jest empirycznie udowodnić zakładaną tezę.
Można więc powiedzieć, że pewność i wątpienie to dwa bieguny ludzkiego myślenia.

Wielkanoc jest świętem zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Czy łatwo jest nam uwierzyć w zmartwychwstanie? A czy łatwo było uwierzyć apostołom i uczniom Jezusa?
Arcybiskup Fulton J. Sheen, w książce „Droga do pokoju serca”, wydanej w 2020 r., pisze „...najdziwniejsze w Wielkanocy jest to, że chociaż Jego uczniowie słyszeli, jak mówił, że zerwie więzy śmierci, to gdy rzeczywiście tego dokonał, nikt w to nie uwierzył. Musieli zostać o tym przekonani bez cienia wątpliwości... Wyznawcy Jezusa nie spodziewali się zmartwychwstania. Nie uwierzyła w to nawet Maria Magdalena, która jeszcze w tym samym tygodniu słyszała o zmartwychwstaniu, będąc świadkiem wskrzeszenia Łazarza z grobu. W niedzielę przyszła do grobu z wonnościami, aby namaścić ciało – a nie żeby powitać zmartwychwstałego Zbawcę. W drodze do grobu niewiasty zadawały sobie pytanie: „Kto odsunie nam kamień od wejścia do grobu?”(Mt 16,3). Ich zmartwieniem było to, jak same dostaną się do środka, a nie to, jak Zbawiciel wyjdzie na zewnątrz. Kiedy Maria Magdalena zastała grób pusty, nawet nie pomyślała o zmartwychwstaniu. W Jezusie widziała ogrodnika. Kiedy opowiedziała uczniom o zmartwychwstaniu, oni pobiegli do grobu, by empirycznie, na własne oczy przekonać się, że grób jest pusty. Piotrowi i Janowi cały tydzień zajęło przekonanie pozostałych apostołów o zmartwychwstaniu Pana, przy czym jeden z nich (Tomasz) zażądał przeprowadzenia naukowego dowodu polegającego na włożeniu swojego palca w przebite ręce.” (s. 252-253).

Jezus wielokrotnie zapowiadał swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Jednak nie jest łatwo uwierzyć w tak nieprawdopodobny scenariusz. Człowiek wciąż poszukuje dowodów, aby odsunąć od siebie wątpliwości.

Lucyna


Konferencja wygłoszona na dniu skupienia wspólnoty.
Ks. Michał Kościański, dr teol., " Modlitwa w nauczaniu sługi bożego ks. Wojciecha Piwowarczyka"

To jest hasło – motto Programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na 2022/2023 rok. W każdą niedzielę podczas mszy świętej, wypowiadając Credo, wyznaję: „wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół…”. Kościół Chrystusowy jest właśnie taki: jeden, święty, powszechny i apostolski.

JEDEN
– to znaczy oparty na Piotrze. Jest to znak widzialny tej jedności.
Czy buduję tę jedność? Czy trzymam się Ojca Świętego, czy jest mi obojętny? „Gdzie jest Papież, tam jest Kościół”. Mam się zastanowić, czy przyjmuję z wiarą to, co Pan Bóg podaje mi za pośrednictwem papieża. Papież ma dar nieomylności, gdy przemawia ex cathedra i w sprawach moralności.
Może idę swoją drogą i łamię Ewangelię. Czy nie głoszę własnej nauki w imieniu Kościoła? A ma to być Ewangelia i mam żyć Ewangelią.
Czy to, co mówię, prowadzi innych i mnie do Pana Boga?
„Wszystko. co czynisz, czyń dobrze i patrz na koniec”.
Przez kolejnych papieży Pan Bóg nam coś przypomina, coś chce nam powiedzieć.
Czy dbam o jedność w swojej parafii (wspólnocie)? Co mówię o proboszczu, wikarym, katechetach?
Jaka jest moja odpowiedzialność za jedność Kościoła?

ŚWIĘTY
– Kościół jest święty świętością Boga, a grzeszny grzesznością człowieka.
Ktoś powiedział: „gdyby wszyscy ludzie teraz byli w grzechu śmiertelnym, to Kościół tak będzie święty świętością Boga”.
Głównym celem Kościoła jest prowadzenie ludzi do świętości.
Największą chwałą Pana Boga jest zbawiony człowiek i jeżeli cokolwiek robię w tym celu, to przynoszę chwałę Bogu. Miarą świętości jest miłość.
Czy trwam przy Panu Jezusie? Czy swoim życiem okazuję Jemu miłość?

POWSZECHNY
– to znaczy, że jest otwarty dla wszystkich.
Czy troszczę się o tych, których Pan Jezus stawia na mojej drodze?
Czy wychodzę i ich szukam? Czy czekam, aż przyjdą?
Może pozostaje „tylko” modlitwa, ofiarowane cierpienie.
Czy nie wykluczam kogoś?

APOSTOLSKI
– to znaczy, że w Kościele głoszona jest nauka Chrystusa, jaką przejęli Apostołowie, jest to nauka ciągła, tożsama.
Kościół tak samo naucza jak Apostołowie, to jest apostolskość nauki, sukcesja apostolska.
Nowa ewangelizacja to znaczy, że jest to takie nauczanie jak Apostołów.
(Do medytacji: J 17,6-19; J 17, 20-25)

Na podstawie notatek poczynionych w czasie konferencji na dniu skupienia

1066688 352x500

Modlitwa ciszy. Jak być z Bogiem bez słów?
LINK DO KONFERENCJI
Ks. dr hab. Andrzej Muszala

Konferencja wygłoszona na dniu skupienia wspólnoty.

Ks. prof. Rafał Dudała - Kształtowanie sumienia

cześć I

część II

Ch

Zbliżający się czas Świąt Wielkiej Nocy 2023 roku przypomina nam kolejny raz, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Dzięki łasce i odkupieniu przez Chrystusa, doświadczając śmierci,  my także zmartwychwstaniemy do życia z Nim i w Nim. Będziemy na zawsze w bliskości Chrystusa Króla. Jezus przekonuje nas o realności tego faktu, mówiąc: Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją (Łk 20,38).

Odkryjmy w sobie Jego dary, którymi nas obdarzył i dzięki którym byłyśmy w stanie usłyszeć Jego wołanie Pójdź za Mną – na teraz i na wieczność.

Życzymy, by Święta Wielkanocne  2023 umocniły w nas siłę zawierzenia Miłości, by ukształtowały w nas mocną, osobową więź ze Zmartwychwstałym, by były początkiem niekończącego się pocieszenia i nadziei. 

Konferencja wygłoszona na dniu skupienia wspólnoty.


Apostolstwo osób świeckich konsekrowanych w codzienności. Aktywność i życie modlitwy.
ks. Łukasz Zygmunt dyrektor Duszpasterstwa Diecezji Kieleckiej, rzecznik prasowy Diecezji Kieleckiej.

 

Rozmowy niedokończone: Sens życia ludzkiego- Wiara i Nauka

sens życia

Link do audycji

Wierzę w Kościół Chrystusowy
Konsekrowani świadkami wiary w Kościele
i w świecie

List Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego na Dzień Życia Konsekrowanego 02.02.2023 r.


Bracia i Siostry w Chrystusie Panu! Święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie zwane świętem Matki Bożej Gromnicznej, z ustanowienia św. Jana Pawła II jest Światowym Dniem Życia Konsekrowanego. W tym dniu dziękujemy szczególnie za dar wszystkich, którzy realizują swoje powołanie poprzez oddanie się Chrystusowi na Jego wyłączną własność. Życie według ślubowanych rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa stanowi najbardziej radykalny wyraz naśladowania Jezusa Chrystusa. Wszystko to dokonuje się mocą wiary przeżywanej w Kościele, który jest Rodziną dzieci Bożych; jest naszym domem i naszą Matką.

Wyznawać wiarę w Kościół – tworzyć wspólnotę

Dzisiejsza liturgia słowa prowadzi nas do Świątyni – DOMU BOGA. Maryja wraz z Józefem przynoszą Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu (Łk 2,22). Uczynili to zgodnie z Prawem Pańskim, według którego każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu (Łk 2,23). Rozważanie tego ewangelicznego wydarzenia z życia Świętej Rodziny przypomina nam, że wiara, którą przeżywamy w codzienności, aktualizuje się w Świątyni. Jest ona miejscem doświadczenia wspólnoty ducha i przestrzenią budowania wzajemnych więzi z Bogiem i między sobą. W Świątyni jest obecna prorokini Anna służąca Bogu wiernie w postach i na modlitwie (por. Łk 2,37) oraz starzec Symeon wyczekujący pociechy Izraela, który przyszedł tam za natchnieniem Ducha (por. Łk 2,25.26). Wczytując się uważnie w wersety tej ewangelicznej perykopy nie sposób nie zauważyć, że wszyscy oni tworzą wspólnotę osób, których życie opiera się na słowie Bożym; wspólnotę wiary przeżywanej
w postawie wierności i otwartą na natchnienia Ducha Świętego.
Te trzy elementy wspólnoty wiary: słowo, wierność i otwartość na Ducha Świętego stanowią istotny element życia każdej osoby konsekrowanej. Wyznawać wiarę w Kościół Chrystusowy, to przede wszystkim rozważać słowo Boże, wiernie trwać na modlitwie i być otwartym na to, co Duch Święty chce nam powiedzieć – szczególnie poprzez nauczanie Kościoła.
Mając to wszystko na uwadze, dokument Rozpocząć na nowo od Chrystusa przypomina nam, że życie konsekrowane, w swym ciągłym następowaniu po sobie i utrwalaniu się coraz to nowych form, jest już samo w sobie wymownym wyrazem obecności Pana, prawie czymś w rodzaju Ewangelii otwierającej się w ciągu wieków. Staje się ono rzeczywiście jakby historyczną kontynuacją szczególnej obecności zmartwychwstałego Pana (RdCH 2).
W obecnej sytuacji, gdy wartość życia wspólnotowego w wymiarze rodzinnym, społecznym i międzynarodowym doświadcza wielu podziałów i dramatów, osoby konsekrowane stają się promotorami duchowości komunii, której źródłem jest wiara w Jezusa Chrystusa (por. VC 51). Ta wiara rodzi nadzieję, która nie pozwala zatrzymać się w postawie bierności czy zniechęcenia, lecz podnosi wzrok ku górze, skąd nadchodzi pomoc - Pomoc od Pana, który stworzył niebo i ziemię (Ps 121).

Żyć wiarą na co dzień – Chrystusowy styl życia

Rodzice Jezusa, gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim (Łk 2, 32). Wypełnienie Prawa zawartego w słowie Bożym stanowi podstawę także i naszej wiary. Nie wystarczy mówić: Panie, Panie, lecz potrzeba słowo zamieniać w czyn - Wiara bez uczynków jest martwa (por. Jk 2,14-26). Mamy świadomość,że w dzisiejszej rzeczywistości coraz więcej osób przyjmuje jedynie deklaratywny sposób przeżywania swojej wiary. Stąd też niezwykle ważne jest świadectwo wiary realizowanej w codzienności, które ściśle wiąże się z słuchaniem i wypełnianiem słowa Bożego.
Osoby konsekrowane towarzyszą nam poprzez swoją obecność. Obecność miłosierną, pełną zatroskania, ale także przez obecność milczącą przepełnioną modlitwą w intencjach Kościoła i świata. W minionym roku byliśmy świadkami beatyfikacji 10 sióstr męczenniczek elżbietańskich - s. M. Jahn Paschalis i dziewięciu Jej Towarzyszek. Ich świadectwo wiary staje się dla współczesnej kultury powierzchowności zaproszeniem, by nie zatrzymywać się na tym, co zewnętrzne i przemijające. Trwając wiernie przy powierzonych ich opiece osobach oraz broniąc swojej i ich godności, przyjęły krzyż cierpienia i wzgardy, stając się dla nas wzorem odkrywania prawdziwej Miłości. Oddając życie Chrystusowi i za Chrystusa są dziś dla nas wzorem miłości wiernej do końca. I choć – jak pisze autor biblijnej księgi Mądrości - zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności (Mdr 3,2-4).
Chrystusowy styl życia oparty na nieustannym poszukiwaniu i odkrywaniu woli Bożej sprawia, że osoby konsekrowane otwierają się nieustannie na działanie Ducha Świętego. Stąd też jesteśmy świadkami nowych dzieł apostolskich, które są odpowiedzią na współczesne znaki czasu: biedę materialną i duchową, hedonistyczną kulturę ciała, wykpiwanie pobożności i religijności, fałszywe zasady moralne oraz powszechne podważanie autorytetów.
Odpowiedzią osób konsekrowanych na taką rzeczywistość jest przede wszystkim postawa wierności wobec Boga i człowieka. Konsekrowani podejmują swoją posługę w imieniu Kościoła pośród ludzi ubogich, chorych i cierpiących, zarówno fizycznie, jak i duchowo. Towarzyszą świadectwem życia w kształtowaniu postaw życiowych naszych dzieci i młodzieży. Są obecni w życiu wielu małżeństw i rodzin. Ponadto wszechstronna działalność misyjna sprawia, że wezwanie Chrystusa do nieustannej ewangelizacji jest obecne w świadomości każdej wspólnoty zakonnej.

Dzielić się wiarą z innymi - świadkowie miłości

W dzisiejszym pierwszym czytaniu z Księgi proroka Malachiasza czytamy: Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego Wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie (Ml 3, 1). W tych słowach Bóg zapowiada swoje ostateczne przyjście i czasy, które bezpośrednio poprzedzą Jego przybycie. Czasy te - jak słyszymy - będą poprzedzone działalnością anioła, który ma przygotować drogę dla Pana. Wiemy, że czasy ostateczne trwają od dokonania przez Chrystusa dzieła Odkupienia. Żyjemy zatem w czasach ostatecznych. Czekamy jako Kościół - wspólnota wiary na powtórne Jego przyjście. To przyjście będzie ostateczne i definitywne. W tym czasie Bóg nie zostawia swego ludu. Nadal na różne sposoby przemawia do nas, by nas przygotować na spotkanie z Nim samym. W tym kontekście spoglądamy na życie konsekrowane. Jest ono bowiem zapowiedzią tego, co nastąpi w wieczności. Siostry i bracia trwający w życiu konsekrowanym, wpatrzeni w Pana, przypominają nam, że nie mamy tutaj trwałego miasta (Hbr 13,14), nasza bowiem ojczyzna jest w niebie (Flp 3, 20). Historia nasza zmierza ku nowemu niebu i nowej ziemi (Ap 21, 1), gdzie Bóg otrze z naszych oczu wszelką łzę, a śmierci odtąd już nie będzie (por. Ap 21, 4).
Osoby konsekrowane dzieląc się bezinteresownie miłością przypominają nam, że nasze życie jest pielgrzymką. I w tej pielgrzymce ważne jest tylko to, ile pozostawimy dobra
w sercu drugiego człowieka. Pod koniec życia – jak pisał św. Jan od Krzyża – będziemy sądzeni z miłości. Na drugą stronę życia zabierzemy ze sobą tylko miłość. Ważne byśmy tę miłość tu na ziemi poznawali, zachowywali i wypełniali każdą chwilą swego istnienia.

Zakończenie


Drodzy Bracia i Siostry, osoby konsekrowane zasługują na wdzięczność ze strony całej wspólnoty kościelnej. Oddani życiu kontemplacyjnemu, siostry zakonne i zakonnicy zaangażowani w dzieła apostolskie, członkowie instytutów świeckich i stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy konsekrowane - świadczą o miłości do Chrystusa, idąc drogą proponowaną przez Ewangelię. Dziękujemy dziś za dar ich życia, powołania, a nade wszystko dar wiary w Kościół Chrystusowy. Prośmy też o nowe i wierne powołania do wszystkich form życia konsekrowanego.

+ Jacek Kiciński CMF
Przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP

 

kryzys modlitwa

                           „Wszelkie kryzysy rozpoczynają się od braku modlitwy. Kiedy przestajemy przebywać z Jezusem sam na sam” – podkreśla o. Krzysztof Pałys.

„Największe kryzysy u ludzi Kościoła przychodziły, gdy chrześcijanie przestawali się modlić, a swoją samotność zamiast Bogiem zaczynali zapełniać światem. Kiedy przyjemności notorycznie mylili ze szczęściem. A potem z przerażaniem odkrywali, że lęku w nich jest coraz więcej. (...) To stara i wciąż aktualna prawda. Wszelkie kryzysy rozpoczynają się od braku modlitwy. Kiedy przestajemy przebywać z Jezusem sam na sam” – pisze dominikanin.

Modlitwa to podstawa. Święci od wieków podkreślali ogromną wartość modlitwy. Ona daje pokój serca. To się przekłada na pokój w otoczeniu. I nie chodzi o wielogodzinne powtarzanie na pamięć tych samych słów bez refleksji. Chodzi o modlitwę serca, czy długą, czy krótką. Czy na różańcu, czy własnymi słowami. „Módl się nie więcej, ale... lepiej i ufaj” – podkreślał św. Maksymilian Maria Kolbe.

Modlitwa to zaufanie do Jezusa. Najlepszym styczniowym postanowieniem będzie właśnie te: znaleźć czas na przebywanie z Jezusem sam na sam na modlitwie. 

Warto sobie wziąć do serca Jego słowa: „Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane”. 

„Jeżeli Bóg w życiu jest na pierwszym miejscu, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu” – podkreślał św. Augustyn.

(źródło: opoka.org.pl)

duchowosc kaplanska max

Sługa Boży i główna postać opracowania- ksiądz Wojciech Piwowarczyk, który przez wiele lat był ojcem duchownym alumnów seminarium i kapłanów diecezji kieleckiej, zostawił po sobie nie tylko przykład świętego kapłańskiego życia, ale także bogatą spuściznę swojego nauczania. Dlatego głównym celem pracy było ukazanie nauczania księdza Piwowarczyka na temat kapłaństwa. Dzięki niej postać księdza Piwowarczyka staje się bliższa dla wszystkich zainteresowanych nie tylko Kościołem powszechnym w ogólności, ale też sposobami realizacji powszechnego powołania do świętości. Jednym z powodów, dla którego autor zdecydował się na podjęcie badań na temat życia i nauczania Sługi Bożego księdza Wojciecha Piwowarczyka, jest jego trwający proces beatyfikacyjny. Oczywiście proces beatyfikacyjny może być silną motywacją do tego typu opracowań, ale wynikają z nich zawsze jeszcze inne owoce, m.in.: zachowanie i promowanie uporządkowanej wiedzy o znakomitych postaciach Kościoła; udostępnienie źródeł, do których nie każdy ma łatwy dostęp; wreszcie utrzymanie w pamięci przyszłych pokoleń świetlanego przykładu duchowości kapłańskiej, którym to przykładem był niewątpliwie ksiądz Wojciech Piwowarczyk.
O wiele ważniejsze są dalsze wnioski autora, że cechą charakterystyczną nauczania księdza Piwowarczyka są odniesienia nie tylko do dokumentów Kościoła, ale także do prac cenionych autorów z dziedziny duchowości kapłańskiej, nie było ono „suchą teorią, ale żywą praktyką”.
[…]Recenzowana rozprawa stanowi ważny wkład nie tylko do teologii duchowości, ale także dla historii Kościoła, ponieważ przedstawia w sposób pionierski wybitną postać Kościoła katolickiego w Polsce.

Z recenzji ks.dr.hab. Adama Rybickiego, prof.KUL

Rozprawa doktorska autorstwa ks. M. Kościańskiego stanowi ważne studium w zakresie polskiej teologii duchowości, zwłaszcza duchowości kapłańskiej. Podejmowane zagadnienia, będące rozwinięciem wyznaczonego tematu wskazują na aktualność zagadnień związanych z duchowością kapłańską.

Z recenzji bp prof. zw. dr hab. Jacka Kicińskiego CMF
(PWT we Wrocławiu)

__________________

Ks. Michał Kościański (ur. 2 maja 1980r. w Częstochowie)- absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, doktor teologii duchowości, wikariusz parafii św. Józefa Robotnika w Kielcach.

Rozprawa doktorska

Jan Chrzciciel

"Konsekracja chrzcielna i wypływające z niej życie konsekrowane są wezwaniem, ale przede wszystkim łaską, by iść śladami Chrystusa do wieczystej Ojczyzny, do domu Boga Ojca, gdzie każda konsekracja znajdzie swe spełnienie w Trójcy Przenajświętszej."

(z Listu na Dzień Życia Konsekrowanego 2017)

21D647EAFBFD43938005E819FA851330

Życzymy wszystkim zaglądającym na naszą stronę,
by Boże Narodzenie 2022
uczyniło nas radosnymi świadkami
narodzonego Chrystusa.
Niech On będzie w centrum naszego jestestwa,
gdy w 2023 r. będziemy szli z wiarą, nadzieją,
miłością służyć Bogu i ludziom.
Na tę drogę niech nam wszystkim
błogosławi Chrystus Król!

 

Dzieciątko Jezus

Nowenna do Dzieciątka Jezus,
która trwa od 16 do 24 grudnia włącznie,
jest jedną z form bezpośredniego przygotowania
do świąt Bożego Narodzenia.

Link do Nowenny

Zdjęcie: Ewa Sądej/ Nasz Dziennik

 

 

 2230209

 "Kryzys powołania" konferencja wygłoszona przez
ks. dr Adama Wilczyńskiego na dniu skupienia wspólnoty.

PICT0427

    "Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan -
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie." Ps(32),12

Niech Chrystus Król stanie się Królem naszych serc i Wodzem
w naszej codzienności.

 

 

 

Jak Bog widzi swiat jak ty widzisz swit

Kiedy rozmawiamy o naturze i misji Kościoła dzisiaj, to najbardziej różni nas, jeśli nie dzieli, rozumienie relacji Kościoła i świata.

Wynika to m.in. z tego, że już w Biblii słowo „świat” jest dwuznaczne:
- z jednej strony świat to stworzenie Boże, czas i przestrzeń gdzie Bóg zbawia człowieka; jesteśmy wezwani, by w świecie szukać i znajdować Boga…
- z drugiej strony świat to – jak czytamy w pismach janowych – wszystko, co się sprzeciwia Bogu, domena diabła…; „Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie! Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca” (1J 2,15).

Tę dwuznaczność świata widzimy w historii samego Jezusa.
Bóg staje się człowiekiem, przychodzi na ten świat, aby go zbawić. Ale świat „Go nie poznał”, „swoi Go nie przyjęli” (J 1,10-11).
Chrystus wadzi się za światem, ale oddaje swe życie za zbawienie świata.

Co dzisiaj robić? Czy to czas wadzenia się ze światem, czy też raczej przyjaznej współpracy i poklepywania się po plecach?

Ignacy Loyola w swoich Ćwiczeniach Duchowych, w kontemplacji o Wcieleniu proponuje rekolektantowi zacząć od wyobrażenia sobie jak „trzy Osoby Boskie spoglądają na całą powierzchnię i obszar całego świata pełnego ludzi. Widząc zaś, że wszyscy szli do piekła, postanawiają w swej wieczności, że druga osoba Boska stanie się człowiekiem dla zbawienia rodzaju ludzkiego. I tak, gdy przyszła pełnia czasu, posyłają Anioła św. Gabriela do Pani naszej (nr 102)

Ciekawe, jak dziś trzy Osoby Boskie oceniają sytuację na świecie… Kto dziś jest najbliżej tego, jak Bóg widzi świat?

Ludzie jak to ludzie. Mają różne poglądy, różnie definiują pozytywne i negatywne strony współczesnej rzeczywistości. Dotyczy to każdego z nas.
(fragment z referatu ks. Dariusza Kowalczyka SJ,
Sympozjum IV Konferencji, Częstochowa X 2022)

 

wykadrowane

«Święci, którzy w każdej epoce historii ukazywali światu blask światłości Bożej, są widzialnymi świadkami tajemniczej świętości Kościoła. (...) Aby zrozumieć głębię Kościoła, musicie spojrzeć na nich! Lecz nie tylko na tych świętych, którzy zostali kanonizowani, lecz także na wszystkich świętych ukrytych, anonimowych, którzy starali się żyć Ewangelią pośród zwykłych, codziennych obowiązków. To oni ukazują, czym jest Kościół w swej najgłębszej istocie, a jednocześnie chronią go przed miernością, kształtują od środka, pobudzają do tego, by był oblubienicą Chrystusa bez skazy i zmarszczki (por. Ef 5, 27)»

(Jan Paweł II, przemówienie do młodych z Lukki, 23 września 1989 r.)

serce

 

Konferencja z dnia skupienia wspólnoty 22.10.2022.  "Dojrzewanie do odpowiedzialności i ofiarności. Jak być darem dla drugich?" Głosi ks. dr Marceli Frączek ojciec duchowny Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach

Homilia:

IMG 0580 Copy

W dniu 12 listopada 2022 r. organizowane jest w Kielcach sympozjum poświęcone sł. Bożemu ks. Wojciechowi Piwowarczykowi, zatytułowane Modlitwa i działanie. Postać sługi Bożego ks. dr. Wojciecha Piwowarczyka. Ksiądz Wojciech Piwowarczyk jest założycielem Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla, formatorem przyszłych kapłanów w diecezji kieleckiej, inicjatorem grup misyjnych oraz rekolekcji dla niepełnosprawnych.
Sympozjum ma charakter ogólnodiecezjalny.

PROGRAM SYMPOZJUM

9.00 Msza św. w Bazylice Katedralnej w Kielcach.
Przewodniczy ks. bp Jan Piotrowski

Wyższe Seminarium Duchowne w Kielcach

10.20 Powitanie – ks. Rektor WSD dr hab. Paweł Tambor

Prowadzenie sesji – ks. lic. Tomasz Rusiecki

10.30  Słowo ks. biskupa Jana Piotrowskiego

10.45–11.00 Księdza Wojciecha Piwowarczyka wzrastanie do wartości. Zarys życiorysu – ks. dr Tomasz Gocel

11.00–11.15 Troska o życie duchowe i świętość kapłańską. Ksiądz Wojciech Piwowarczyk jako formator przyszłych kapłanów - ks. Michał Kościański

11.15–11.30 Miłosierne i dobre oczy kapłana w służbie chorym. Ksiądz Wojciech Piwowarczyk w pracy z niepełnosprawnymi - ks. dr Jan Jagiełka

11.30–11.45 Głosić Ewangelię na krańcach świata. Ksiądz Wojciech Piwowarczyk
w służbie misji
- ks. bp Andrzej Kaleta

11.45–12.30 przerwa kawowa

Prowadzenie sesji – członkini IŚChK

12.30–12.45 Powierzyć się całkowicie Chrystusowi. Historia powołania wspólnoty Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla - przedstawicielka instytutu

12.45–13.00 Wrażliwość społeczna księdza Wojciecha Piwowarczyka na przykładzie jego działalności duszpasterskiej – ks. biskup Marian Florczyk

13.00–13.15 Zawierzyć się Bogu. Duchowość księdza Wojciecha Piwowarczyka
– ks. Tomasz Rusiecki

13.15 – 13.45 Żył siłą Chrystusową. Ksiądz Wojciech Piwowarczyk we wspomnieniach kapłanów – dyskusja panelowa, z udziałem ks. prałata Wiesława Jasiczka, ks. prof. Jana Śledzianowskiego

13.45 – 14.00 Podsumowanie - ks. dr Adam Wilczyński        

 

LOgo Sym

 

W dniach 18-19 października 2022 r. w Częstochowie będzie miało miejsce Sympozjum IV Konferencji Życia Konsekrowanego. Spotkania odbywać się będą na Jasnej Górze. Sympozjum organizują: Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich, Konferencja Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych, Konferencja Przełożonych Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych w Polsce, Krajowa Konferencja Instytutów Świeckich.
Hasłem obecnego sympozjum są słowa „Formowanie serca do bycia świadkiem Ewangelii”.
Wśród zaproszonych prelegentów i gości są: nuncjusz apostolski ks. abp Salvatore Pennacchio, ks. abp Adrian Galbas, ks. abp Wacław Depo, ks. bp Andrzej Przybylski, o. prof. Dariusz Kowalczyk SJ, ks. dr Krzysztof Wons SDS, ks. dr Grzegorz Suchodolski SAC . Do udziału w sympozjum zaproszenie zostały także osoby świeckie - Agata Puścikowska, dziennikarka i autorka książek, prof. dr hab. Wojciech Kaczmarek, Teresa Kaczmarek. W dyskusji panelowej będą mówili o potrzebach, wyzwaniach świeckich w kościele współczesnym.
Sesje odbywać się będą także w grupach tematycznych skupionych wokół zagadnienia: Współczesne wyzwania formacji permanentnej w życiu konsekrowanym.
Sympozjum zakończy Nabożeństwo zawierzenia osób konsekrowanych Jezusowi przez ręce Maryi prowadzone w Kaplicy Matki Bożej.

 

PICT0043

14 września liturgia Kościoła wspomina odnalezienie Krzyża przez cesarzową Helenę. W tym świątecznym dniu oddajemy cześć Krzyżowi - niegdyś znakowi hańby, dziś znakowi zbawienia. Chrystus Król, któremu w codziennej modlitwie powierzamy całe nasze życie, śmierć i wieczność - to Król ukrzyżowany i zmartwychwstały.

Krzyżu Święty, drzewo życia
Krzyżu Święty, mocy i mądrości Boża
Krzyżu Święty, zwycięski sztandarze chwały Chrystusa
Krzyżu Święty, powszechny znaku zbawienia – ochraniaj nas
Krzyżu Święty, zadośćuczynienie za nasze grzechy –
ochraniaj nas
Krzyżu Święty, narzędzie pojednania Boga z ludźmi –
ochraniaj nas
Krzyżu Święty, źródło wszelkich łask – ochraniaj nas
Krzyżu Święty, zwiastunie zmartwychwstania – ochraniaj nas

cmis 2022

W sierpniu 2022 r. w wyborach światowej rady instytutów świeckich wybrano dziewięciu nowych członków Rady Wykonawczej. Nową przewodniczącą CMIS została Elba Catalina Fleita (Brazylia) ze świeckiego instytutu Apostołów Najświętszego Serca.

Nowej światowej Przewodniczącej i nowej Radzie gratulujemy wyboru i życzymy błogosławieństwa Bożego!
Dziękujemy Jolancie Szpilarewicz (z Polski) - Przewodniczej światowej Rady w latach 2016 - 2022 za pełne poświęcenia lata prowadzenia instytutów świeckich z całego świata.

Na zdjęciu nowa Rada CMIS. Trzecia osoba z prawej to Elba Catalina Fleita - nowa Przewodnicząca CMIS.

cq5dam.thumbnail.cropped.750.422

Instytuty świeckie wyrażają bliskość Boga wobec świata

„Zachęcam was do uobecniania świeckości w Kościele z łagodnością, bez roszczeń, z determinacją i z autorytetem, który płynie ze służby” – powiedział Papież do uczestników Zgromadzenia Ogólnego Światowej Konferencji Instytutów Świeckich (WCIS). Skupiają one mężczyzn i kobiety, którzy żyjąc w świecie praktykują rady ewangeliczne: czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. ==>Czytaj więcej<==

a71b9d6bff2b4b9f6176745e3e770d50 XL

              O Instytucie Świeckim Chrystusa Króla, ukrytym życiu konsekrowanym, konieczności zachowania sekretu oraz o słudze Bożym księdzu Wojciechu Piwowarczyku na antenie Radia eM opowiedziały członkinie Instytutu Joanna i Katarzyna oraz ksiądz doktor Adam Wilczyński.

==> cała rozmowa<==

konfesjonał Ojca w. Piwowarczyka7       ozdobnik czerwony

       Pretekstów do zorganizowania wakacji było wiele. Przede wszystkim potrzeba wspólnotowego kontaktu – wszak jesteśmy połączone jedną duchowością i jednym charyzmatem, lecz rozrzucone po Polsce, a i pandemia nam ostatnio w ponadregionalnych kontaktach bezpośrednich nie pomagała.

Zdecydowałyśmy więc - przez 8 wakacyjnych dni będziemy wspólnie poznawać ziemię świętokrzyską oraz szczególnie - miejsca związane z biografią ks. Wojciecha Piwowarczyka, sługi Bożego, naszego Założyciela.

Siostrzane kontakty w ciągu tych dni umacniały się, codziennie niemal dotykałyśmy miejsc Jego służby oraz dzieł zapoczątkowanych i realizowanych przez naszego Ojca Założyciela. Spontanicznie rodziła się potrzeba odmawiania modlitwy: Boże, Ojcze nieskończenie dobry, wielbimy Cię za wszelkie dobro, jakie nam ukazałeś w słowach i czynach kapłańskiego życia Twojego Sługi, księdza Wojciecha Piwowarczyka….

Obecny rok 2022 jest dla naszej wspólnoty szczególnie ważny ze względu na przypadające tegoroczne rocznice:

- 120 rocznica narodzin Ojca – ks. Wojciecha Piwowarczyka
    (ur. 18 stycznia 1902 w Kamienicy k. Miechowa);
- 80 lat od momentu zrodzenia się idei naszego instytutu;
- 30-lecie śmierci Ojca Wojciecha
   (zm. 27 lipca 1992 w Kielcach).

Sylwetka Ojca 
Historia wspólnoty 

Zdjęcie zrobione w Piekoszowie przedstawia konfesjonał Ojca Wojciecha 

Matka Częstochowska

Św Jan Paweł II: „Przedziwną tajemnicę jasnogórskiego sanktuarium liturgia oddaje przede wszystkim czytając zapis Ewangelii Janowej o godach w Kanie Galilejskiej. Zapis ten mówi o obecności Matki Jezusa: „Była tam Matka Jezusa” (J 2,1), i o zaproszeniu samego Jezusa oraz Jego uczniów. Rzecz bowiem dzieje się u początku nauczania Syna Maryi, u początku Jego publicznej działalności w Galilei.”

Nowennę do Matki Bożej Częstochowskiej można odmawiać prywatnie lub zbiorowo w świątyniach czy kaplicach.Uroczyście powinno się odprawiać przed świętami Matki Bożej Częstochowskiej, 26 sierpnia. Dobrze byłoby też w ciągu całego roku pamiętać o tej modlitwie praktykować ją zwłaszcza w święta Maryjne czy też narodowe oraz w soboty Królowej Polski.

==> Nowenna <==

bs13dsznmebxcm1gekosv2vhqyjbmbgn.jpg

„Rozeznanie wspólnotowe” jest poszukiwaniem woli Bożej podejmowanym przez grupę. Wszyscy jej członkowie uczestniczą w refleksji zmierzającej do odkrycia znaków wskazujących kierunek, w którym działa Duch Święty.

20211106 152908

 

I. Rozeznanie jest poszukiwaniem dróg rozwoju Królestwa Bożego

Ojciec święty Franciszek ciągle zachęca nas podejmowanie rozeznawania. „Epoka, w której żyjemy domaga się od nas rozwinięcia dogłębnej zdolności rozeznawania… Rozeznawać między wszystkimi głosami, który z nich jest głosem Pana, który jest Jego głosem prowadzącym nas do Zmartwychwstania, do Życia; to głos, który ratuje nas przed wpadnięciem w «kulturę śmierci». Potrzebujemy «czytać od środka» to, o co Pan nas prosi, aby żyć w miłości i być kontynuatorami tej Jego misji miłości. Módlmy się wspólnie, aby cały Kościół rozpoznał pilną konieczność formacji do rozeznawania duchowego, zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i wspólnotowej”.

20220423 160954

23 kwietnia przeżywałyśmy comiesięczny dzień skupienia, któremu przewodniczył ks. dr Adam Wilczyński. Z racji wypadających tego dnia imienin naszego założyciela sługi bożego ks. Wojciecha Piwowarczyka, spotkanie zakończyłyśmy Koronką do Bożego Miłosierdzia, odmówioną przy grobie naszego Ojca, wypraszając potrzebne łaski dla chorych, oraz prosząc o nowe powołania do naszej wspólnoty.

Konferencja: "Powołani do rozwoju", ks. dr Adam Wilczyński

 

 

83177

Święto Miłosierdzia obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.

Ch zmartwychwstaly lic CC 1

Obyśmy w każdym czasie trwali przy Chrystusie, umacniając się Bożą Miłością i nadzieją wynikającą ze zmartwychwstania Jezusa.

Nieśmy w świat przesłanie pokoju, znak zwycięstwa naszego Króla.